Από ασφυκτικά, τα οικονομικά περιθώρια στις χιλιάδες εκμεταλλεύσεις της χώρας, γυρνούν πλέον σε αρνητικά αποτελέσματα που γενούν νέο χρέος και ωθούν αγρότες και κτηνοτρόφους στην χρεοκοπία, όσο οι ιθύνοντες της χάραξης αγροτικής πολιτικής στη χώρα, αρνούνται πεισματικά να αντικρίσουν τον ελέφαντα που στέκει στο δωμάτιο.
Με το πετρέλαιο σε τιμές άνω του 1,50 ευρώ το λίτρο, το κόστος στα αναγκαία εφόδια να έχει τριπλασιαστεί στις περισσότερες των περιπτώσεων και το κόστος των ζωοτροφών να αφήνει τα κοπάδια υποσιτισμένα, όσο οι λογαριασμοί ρεύματος φτάνουν στην καλύτερη διπλάσιοι, τα προβλήματα που συσσωρεύονται είναι πολλά για να χωρέσουν κάτω από το χαλί. Σε αυτό το κλίμα, οι τιμές των αγροτικών προϊόντων, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, καθιστούν την παραγωγή καθαρά ζημιογόνα.
Είναι η πρώτη φορά που μια τέτοια τέλεια καταιγίδα έρχεται να σκεπάσει την αγροτική δραστηριότητα της χώρας καθολικά και με τόση ένταση, με τα μέτρα που λαμβάνονται να είναι λειψά (αγροτικό πετρέλαιο) και με μηδενικό αντίκτυπο (μείωση ΦΠΑ ζωοτροφών, αναβολή πληρωμής ΥΚΩ ΔΕΗ/ έκπτωση στις πρώτες 300 κιλοβατώρες).
Κατά κοινή ομολογία, ο κλάδος ετοιμάζεται για έναν από τους πιο μαύρους χειμώνες των τελευταίων ετών και δεν είναι λίγοι οι παραγωγοί που κοινοποιούν πλέον στην Agrenda την απόφασή τους να περιορίσουν την έκθεσή τους στο ρίσκο προσαρμόζοντας κατ’ αναλογία την καλλιεργητική τους ατζέντα. Είναι φυσικά μια εξέλιξη που έρχεται να μεταφέρει την προβληματική κατάσταση που βιώνουν τα αγροτικά κέντρα της χώρας στις επόμενες χρονιές.
«Έρχεται τσουνάμι. Με την ουρία από 17-18 ευρώ το σακί, να έχει πάει στα 43 ευρώ και τη βασική λίπανση από τα 13-14 ευρώ στα 35 ευρώ το σακί, το ρεύμα στα ύψη και το πετρέλαιο απλησίαστο, πώς να αντέξει ο κόσμος;», αναφέρει παραγωγός στην Agrenda.
Υπόμνημα που έστειλαν προ ολίγων ημερών οι μηλοπαραγωγοί της Αγιάς στο υπουργείο, δείχνει το μέγεθος της οικονομικής στενότητας που βιώνουν ιδίως οι παραγωγοί σε δενδρώδη και οποροκηπευτικά, όπου εδώ η αγορά δείχνει το σκληρό πρόσωπο των σταθερά χαμηλών τιμών. Στα παρακάτω οικονομικοτεχνικά στοιχεία αποτυπώνονται οι απαιτήσεις 1 στρ μηλοκαλλιέργειας με τις σημερινές συνθήκες:
Αθροίζοντας τα παραπάνω οικονομικά στοιχεία για την καλλιέργεια το κόστος ανέρχεται στα 1295 ευρώ ενώ με μέση απόδοση 4 τόνους και μέση τιμή πώλησης 0.35 ευρώ ο παραγωγός λαμβάνει 1400ευρώ το στρέμμα.
Καλείται λοιπόν ο αγρότης να ζήσει την χρονιά με κέρδος 105 ευρώ το στρέμμα και από εκεί να πληρώσει ασφαλιστικές εισφορές ΕΦΚΑ, ΕΝΦΙΑ και γενικά όλα τα έξοδα διαβίωσης μιας οικογένειας.
Φυσικά, τα πράγματα δεν είναι καλύτερα για τις καλλιέργειες που φαινομενικά ευνοήθηκαν από τον κύκλο ανόδου των εμπορευμάτων. Στο σκληρό σιτάρι για παράδειγμα, αν και η τιμή του διατηρείται στα 540 ευρώ ο τόνος στη Φότζια, με τις ελληνικές εξαγωγές να γράφουν τα 520 ευρώ ο τόνος, μεγάλη μερίδα των παραγωγών πούλησε πάνω στα αλώνια με τιμή στα 25 λεπτά το κιλό, ενώ οι περισσότεροι ξεπούλησαν στα 30 με 35 λεπτά το κιλό μέσα στο καλοκαίρι.
Όμως και στο βαμβάκι, αν και η χρονιά διαμόρφωσε σπάνιες κορυφές. Φυσικά η «υπόσχεση» της τσουχτερής ρήτρας, που μόνο για ένα μήνα, τον Αύγουστο, διπλασίασε σχεδόν το κόστος λειτουργίας της αντλίας, παγώνει τους παραγωγούς όταν προσπαθούν να υπολογίσουν αναλογικά τον λογαριασμό που συνεπάγεται η άρδευση καθ’ όλη την διάρκεια της ποτιστικής περιόδου.
Στην περίπτωση του καλαμποκιού, ακόμα και στα 300 ευρώ ο τόνος που, τα περιθώρια της καλλιέργειας είναι τέτοια, που αποθαρρύνει πολλούς από τους τυπικούς παραγωγούς στο να την επιλέξουν την προσεχή άνοιξη, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και στο υπόλοιπο βόρειο ημισφαίριο.
agronews.gr
