Πριν από λίγο σε αποχαιρετήσαμε… μας αποχαιρέτησες… δεν ξέρω ποιο είναι το σωστό.

Σωστό ήταν να μείνεις μαζί μας, να σε χαιρόμαστε, να σε ακούμε, να μας συμβουλεύεις. Όπως το έκανες ακούραστα και με χαμόγελο σε όλους, αλλά και σε μένα. Από την πρώτη μέρα μου στην πολιτική έως την πρώτη μέρα στο υπουργείο.

Έψαξα το αρχείο μου και βρήκα αποτυπωμένη εκείνη τη στιγμή.

Το χαιρόσουν περισσότερο από μένα και το έδειχνες σε όλους.

Έτσι περίπου έδειξες και το παράπονο σου όταν παραιτήθηκα.

Γιατί έφυγες … με ρωτούσες συνεχώς και επίμονα.

Τώρα όμως είναι η σειρά μου να σε ρωτήσω.

Γιατί έφυγες …