Συνέντευξη στον Χρήστο Κοντό
Παρότι ζει στην πόλη των Τρικάλων όπου τα στερεότυπα κυριαρχούν, ο Βασίλης Γιοντζής τολμά να πει ή μάλλον για την ακρίβεια τολμά να γράψει τα πράγματα όπως ο ίδιος τα αντιλαμβάνεται. Στην δεύτερη συγγραφική του δουλειά «Φρουτάκια και μπύρες», επηρεασμένος όπως ο ίδιος λέει από τον Charles Bukowski, περιγράφει με… «σκληρές» λέξεις «στιγμιότυπα καθημερινής τρέλας με sex, αλκοόλ, τζόγο, καυγάδες σε μπαρ, απρόβλεπτες εξελίξεις και άφθονο χιούμορ».
Γεννήθηκε και έζησε τα μαθητικά του χρόνια στην πόλη των Τρικάλων. Σπούδασε και αποφοίτησε από το Πανεπιστήμιο της Ιατρικής Σχολής Αθηνών και ύστερα πήρε την ειδικότητα του Βιοποθολόγου. Έχει εκδώσει δύο βιβλία, ένα φιλοσοφικού περιεχομένου και ένα αστυνομικό. Εκτός από την συγγραφή, αγαπά τον αθλητισμό (ήταν ερασιτέχνης πυγμάχος) και τη μουσική, καθώς είναι μέλος της ερασιτεχνικής rock-blues μπάντας Garage 16.
Η λογοτεχνία είναι τρόπος έκφρασης. Και για να διατηρήσει αναλλοίωτη την πρωταρχική της ουσία και να μην έρθει σε αντιπαράθεση με την ίδια της τη φύση, οφείλει να είναι άμεση, αυθεντική, ειλικρινής, τολμηρή και προς θεού, δεν πρέπει σε καμιά περίπτωση να κολακεύει ή να χαϊδεύει αυτιά.
Τρέφω ασύνορο και απύθμενο θαυμασμό προς τον Πλάτωνα. Θεωρώ ότι κατέχει περίοπτη θέση, ανάμεσα στις κορυφαίες ιδιοφυίες, που έχουν περάσει από τον πλανήτη μας. Ο Πλάτων είναι επίκαιρος, διαχρονικός και συνάμα αξεπέραστος. Μέσα στα έργα του υπάρχει ο σπόρος σχεδόν κάθε σύγχρονης φιλοσοφικής, κοινωνικής, πολιτικής και ψυχολογικής θεώρησης. Η ενασχόληση με τον Πλάτωνα δεν είναι ένα στείρο εγκεφαλικό παιχνίδι που αφορά μια περιχαρακωμένη μειοψηφία, είναι μια άριστη επένδυση, μια θαυμάσια παρακαταθήκη.
Το “Φρουτάκια και μπύρες” είναι ιστορίες του δρόμου. Στιγμιότυπα καθημερινής τρέλας με sex, αλκοόλ, τζόγο, καυγάδες σε μπαρ, απρόβλεπτες εξελίξεις και άφθονο χιούμορ. Ανατρεπτικές καταστάσεις που παλινδρομούν μεταξύ κραυγαλέου κυνισμού και λανθάνοντα ρομαντισμού. Αυτή η πλευρά της ζωής, δεν είναι δυνατόν να αποτυπωθεί με “λόγιο” λεξιλόγιο.
Τα στερεότυπα συχνά οδηγούν σε πλάνη. Το αυθεντικό είναι πάντα ωραίο, το υποκριτικό είναι άσχημο, όσο και αν πασχίζει να καλυφθεί κάτω από το προκάλυμμα ενός κάλπικου καθωσπρεπισμού και μιας κίβδηλης σοβαροφάνειας. Όσο για το ύφος της γραφής μου, οφείλεται ως έναν βαθμό στις επιρροές του μεγάλου Αμερικανού συγγραφέα του δρόμου Charles Bukowski.
Αναμένεται η έκδοση της “Φάρσας” από τον εκδοτικό οίκο Ηρόδοτο. Η “Φάρσα” κινείται στον χώρο του αστυνομικού, φιλοσοφικού θρίλερ.
Ίσως ενοχλήσω ορισμένους, αλλά πεποίθησή μου είναι πως η εξέλιξη, η βελτίωση, η αλλαγή, η επανάσταση -χρησιμοποιείστε όποια λέξη θέλετε- δεν είναι δυνατόν να προέλθει μέσω της πολιτικής. Πόσο μάλλον, την στιγμή που είναι γνωστό από την εποχή του Πλάτωνα ακόμη, ότι είναι εξ’ ορισμού αδύνατο να μας κυβερνούν οι άριστοι. Η μόνη ελπίδα της ανθρωπότητας είναι η ατομική μόρφωση και αφύπνιση. Μόνο τα ίδια τα άτομα μπορούν να βοηθήσουν τον εαυτό τους. Οι πολιτικοί απλά χειραγωγούν τις μάζες και τα αποτελέσματα είναι γνωστά, δεν χρειάζεται καν να τα αναφέρουμε.
Η μουσική είναι το δώρο των θεών στους ανθρώπους. Αυτό που έχει ανάγκη η κοινωνία είναι να κινηθεί σε έναν αρμονικό, δίκαιο, τολμηρό και ελπιδοφόρο ρυθμό.
Υ.Γ: Το “Φρουτάκια και μπύρες” για την ώρα υπάρχει στα βιβλιοπωλεία των Τρικάλων και στον Ζάχο στην Καρδίτσα. Σύντομα θα κυκλοφορήσει στο internet στο e-books.
