Του Γιώργου Ηλιάδη, υποψήφιου βουλευτή του Κινήματος Αλλαγής

Αν υπάρχει ένα θετικό όταν αποφασίζει κανείς να θέσει υποψηφιότητα και να ασχοληθεί με τα κοινά, με τα μεγάλα μας συλλογικά προβλήματα, τότε αυτό είναι σίγουρα το γεγονός ότι έρχεται σε επαφή με πολύ κόσμο.

Με ανθρώπους που ίσως να μην τύχαινε να μιλήσει ποτέ, να ανταλλάξει απόψεις, να ακούσει τη δική τους οπτική για την κοινωνία και στο τέλος να δει τη ζωή μέσα από τα δικά τους μάτια.

Στη μικρή μου αυτή διαδρομή μέχρι τις εκλογές της 7ης Ιουλίου έχω τη χαρά να έχω μιλήσει με πολύ κόσμο, με συντοπίτες μου, με πολίτες της ιδιαίτερης Πατρίδας μου, των Τρικάλων. Αυτό που βλέπω λοιπόν καθημερινά στις περιοδείες μου, στις πόλεις, στα χωριά και στις γειτονιές μας είναι ανθρώπους που αισθάνονται ξεχασμένοι από την Πολιτεία.

Νέα παιδιά με πτυχία που δεν μπορούν να βρουν δουλειά στον τόπο τους ή αμείβονται με μισθούς πολύ κατώτερους από την ποιότητα της εργασίας τους. Αγρότες που αισθάνονται παρατημένοι κυριολεκτικά στο έλεος των «καιρών». Στο έλεος της Κλιματικής Αλλαγής, αβέβαιοι για το ποιό θα είναι το εισόδημά τους τη χρονιά που έρχεται και απέναντι σε ένα Κράτος δείχνει  να μη «νοιάζεται». Ένα κράτος που δεν ανοίγει δρόμους, δεν θέτει στρατηγικούς στόχους ή κατευθύνσεις. Συναντώ ακόμη ηλικιωμένους που βλέπουν τους κόπους μια ζωής να εξανεμίζονται με την περικοπή του ΕΚΑΣ. Επιχειρηματίες που έχουν καινοτόμες ιδέες αλλά δεν έχουν τους πόρους, το κεφάλαιο για να δημιουργήσουν σε μια χώρα με διαλυμένο το τραπεζικό της σύστημα. Μιλώ με πολίτες με ωριμότητα σκέψης και πολιτικό κριτήριο πολύ μεγαλύτερο από αυτό που θα περίμενε κανείς. Ανθρώπους με κοινωνική Παιδεία και σοφία ζωής. Ανθρώπους που μπορούν και αξίζουν περισσότερα.

Και γι’ αυτό πιστεύω ακράδαντα πως αυτό το μεγάλο ανθρώπινο κεφάλαιο είναι και το συγκριτικό πλεονέκτημα στην Οικονομία. Πρέπει να επενδύσουμε στον Έλληνα, στο μεράκι του, την εργατικότητα του, στον ευρηματικό τρόπο σκέψης του. Να αφήσουμε πίσω μας ότι μας κρατά δεμένους με το παρελθόν.

Για αυτό και για να γίνει πράξη η Νέα Μεγάλη Αλλαγή όχι απλά πολιτικών προσώπων αλλά πολιτικής νοοτροπίας, γιατί αυτό χρειάζεται πραγματικά ο τόπος, πρέπει να πάρουμε μια κρίσιμη απόφαση.

Πρέπει να αποφασίσουμε να πάρουμε τις ζωές μας στα χέρια μας, να συγκρουστούμε με κατεστημένα συμφέροντα και αντιλήψεις. Να ανοίξουμε το μυαλό μας σε νέες ιδέες και να εμπιστευτούμε νέους ανθρώπους για να τις κάνουν πράξη. Νέους όχι απλά βιολογικά, όχι μόνο στα μαλλιά αλλά κυρίως στα μυαλά. Να μιλήσουμε υπεύθυνα για το πώς θα ξαναφτιάξουμε μια πιο Δίκαιη, πιο Ανθρώπινη Κοινωνία.

Να τα αλλάξουμε όλα, για να πάει μπροστά ο τόπος μας και οι άνθρωποι του. Όχι επειδή ακούγεται ωραίο, αλλά γιατί πλέον είναι η μόνη επιλογή.

Η δική μας επιλογή.