Το πρόβλημα των κτηνοτρόφων με τα βοσκοτόπια και κατά συνέπεια με την ΚΑΠ υπάρχει εδώ και χρόνια. Ήρθε όμως στο προσκήνιο με τους απλήρωτους κτηνοτρόφους κυρίως για το 2014(πχ εξισωτική) αλλά και από τα προηγούμενα χρόνια.

Σήμερα έρχεται το θέμα των βοσκοτόπων με την εφαρμογή της νέας ΚΑΠ που δημιουργεί νέα μεγάλα προβλήματα εξ αιτίας του καθορισμένου πλαισίου από την ευρωενωσιακή νομοθεσία, την οποία έχουν διαμορφώσει όλες η κυβερνήσεις των κρατών της ΕΕ και βεβαίως και η ελληνική και η οποία βάζει συγκεκριμένους κανόνες που ενσωματώνονται στο εθνικό δίκαιο εντός του οποίου κινείται και η σημερινή συγκυβέρνηση.

Κατεύθυνση είναι η επιτάχυνση της διαδικασίας  συγκέντρωσης και συγκεντροποίησης  της κτηνοτροφίας αλλά και η αποδέσμευση σημαντικών εκτάσεων από την κτηνοτροφική δραστηριότητα για να εξασφαλιστεί φτηνή γη σ το κεφάλαιο. Οι προηγούμενες ελληνικές κυβερνήσεις- και η σημερινή -ακολουθούν  κατά γράμμα αυτή τη στρατηγική παρά τα          « δάκρυα» που χύνουν κατά καιρούς για τους κτηνοτρόφους που ξεκληρίζονται.

Στην ίδια κατεύθυνση και αξιοποιώντας υπαρκτές πλευρές αδικίας για τους κτηνοτρόφους, ο περιφερειάρχης Θεσσαλίας κ Αγοραστός ουσιαστικά «κάνει πλάτες» σε αυτή την πολιτική της ΕΕ και την πολιτική των ελληνικών κυβερνήσεων, αποπροσανατολίζοντας τους κτηνοτρόφους και  αναδεικνύοντας  τα αντικτηνοτροφικά αποτελέσματά της και όχι την  ίδια  πολιτική  της   ΕΕ και των ελληνικών κυβερνήσεων που γεννά αυτές τις  αδικίες. Οι δηλώσεις-προτάσεις του αποκρύπτουν την ουσία, δηλ. τη στρατηγική στόχευση της νέας ΚΑΠ για συγκέντρωση της κτηνοτροφικής παραγωγής και ξεκλήρισμα των μικρών κτηνοτρόφων. Δεν είναι πρόβλημα διαχειριστικών αποφάσεων. Η πολιτική του κ. Αγοραστού είναι σε αντίθεση με τις ανάγκες για φτηνά και ποιοτικά κτηνοτροφικά προϊόντα για τις λαϊκές οικογένειες, για αυτάρκεια στην εγχώρια παραγωγή που σημαίνει σχεδιασμό και κρατική ενίσχυση, έξω και σε σύγκρουση με την ΕΕ και τις αποφάσεις της. Επίσης ο κ. περιφερειάρχης αποκρύπτει συνειδητά το γεγονός ότι για τη σημερινή κατάσταση, καθοριστική σημασία έχει η κυριαρχία μονοπωλιακών ομίλων στο γάλα και την παραγωγή τροφίμων γενικότερα, στα εφόδια, στην ενέργεια, που εκτοξεύουν το κόστος παραγωγής για τη δική τους κερδοφορία και συρρικνώνουν τις τιμές πώλησης στο γάλα και το κρέας για τους κτηνοτρόφους.

Οι εκλεγμένοι με τη Λαϊκή Συσπείρωση της Περιφέρειας Θεσσαλίας, παλεύουμε με το προοδευτικό αγροτικό κίνημα, την ΠΑΣΥ,  τις αγωνιστικές ομοσπονδίες, τους κτηνοτροφικούς συλλόγους και επιτροπές αγώνα που διεκδικούν μέτρα και πολιτικές που θα τους δίνουν τη δυνατότητα να συνεχίσουν απρόσκοπτα τη παραγωγική δραστηριότητα σε ένα επάγγελμα ιδιαίτερα δύσκολο. Γι αυτό καλούμε τη διοίκηση της Περιφέρειας Θεσσαλίας να διεκδικήσει:

1. Επιδότηση στους μικρούς και μεσαίους κτηνοτρόφους στο ζωικό κεφάλαιο και όχι ανάλογα με τη βοσκήσιμη έκταση που χρησιμοποιούν.
2. Να μη εφαρμοστεί η ευρωενωσιακή και  η ελληνική νομοθεσία σχετικά με την επιλεξιμότητα τα των βοσκήσιμων εκτάσεων.
3. Καμιά δραστηριότητα των επιχειρηματικών ομίλων σε βοσκήσιμες εκτάσεις , δάση δασικές εκτάσεις. ΟΧΙ στην αλλαγή χαρακτήρα  και χρήσης γης προς όφελος του κεφαλαίου
4. Βελτίωση της παραγωγικότητας των βοσκήσιμων εκτάσεων- όπου χρειάζεται- ώστε να αυξηθεί ο μέγιστος αριθμός ζώων που μπορούν να βοσκήσουν σε μία έκταση βοσκότοπου, χωρίς αρνητικές επιδράσεις στην παραγωγή βοσκήσιμης ύλης και στην παραγωγικότητα του εδάφους
5. Επιδότηση των ζωοτροφών για αιγοπροβατοτροφία για όσο χρονικό διάστημα θα απαγορευτεί για προστατευτικούς λόγους η βόσκηση των ζώων  σε βοσκήσιμες εκτάσεις
6. Δωρεάν κατασκευή/βελτίωση υποδομών (έργα, προσπελάσεις ,ποτισμού των ζώων, σταβλισμού, στέγασης κτηνοτρόφων, υγειονομικής περίθαλψης) και παροχές υπηρεσιών (ιατρικές κτηνιατρικές) προς τους κτηνοτρόφους
7. Άμεσες προσλήψεις μόνιμου επιστημονικού και βοηθητικού προσωπικού και υλικοτεχνικής ενίσχυσης των δημόσιων γεωτεχνικών υπηρεσιών
8. Δωρεάν παραχώρηση βοσκήσιμων εκτάσεων στους μικρομεσαίους κτηνοτρόφους χωρίς ενοίκιο

Παλεύουμε για την υλοποίηση αυτών των άμεσων και πιεστικών διεκδικήσεων σε σχέση με τα βοσκοτόπια, για να μπορέσουν οι μικροί κτηνοτρόφοι ν’ αντέξουν, να κερδίσουν χρόνο, με επίγνωση ότι  η οριστική λύση και για τους μικρομεσαίους κτηνοτρόφους είναι άλλη οργάνωση κεντρικά της παραγωγής και οικονομίας σύμφωνα με το συμφέρον των ίδιων  παραγωγών και του λαού και όχι των μονοπωλιακών ομίλων.