Το μήκος τους μαζί με τα πλοκάμια τους να ξεπερνά το ένα μέτρο, ενώ το πάχος τους ξεπερνούσε τα δέκα ίσως και τα δεκαπέντε εκατοστά.
Περιπατητές στην παραλία του Κατακόλου αλλά και της γειτονικής Σπιάντζας, είδαν μπροστά τους τα νεκρά γιγαντιαία καλαμάρια στην ακροθαλασσιά και αμέσως έδειξαν ενδιαφέρον μιας και δεν συναντά κανείς συχνά καλαμάρια τέτοιου μεγέθους.
Εξηγήσεις από το ΕΛΚΕΘΕ για τα καλαμάρια που βρέθηκαν στην ακτή του Πύργου Ηλείας
Η Ευγενία Λευκαδίτου ειδικός επιστήμονας στο ΕΛΚΕΘΕ , μίλησε στο ww.apokalypseis.com δίνοντας πληροφορίες για το παράξενο καλαμάρι – γίγας που εντοπίστηκε προχθές νεκρό σε παραλία της περιοχής Κατακόλου Πύργου Ηλείας .

Όπως ανέφερε η κ. Λευκαδίτου τα τελευταία χρόνια γράφονται συχνά δημοσιεύματα στον τύπο και το διαδίκτυο, για το «Καλαμάρι Γίγας» που εμφανίζεται συνήθως τέτοια εποχή στο Αιγαίο και το Ιόνιο πέλαγος. Πρόκειται για το πελαγικό θράψαλο Ommastrephes bartramii, κοσμοπολιτικό είδος που εξαπλώνεται σε εύκρατα και υποτροπικά νερά, από τα επιφανειακά νερά μέχρι 1500 μέτρα βάθος, αλλά κυρίως σε βάθη 200-400 μέτρα στην ανοιχτή θάλασσα.
Αν και σπάνια πιάνεται από αλιευτικά εργαλεία, η παρουσία του στη Μεσόγειο και στο νότιο Αιγαίο είχε καταγραφεί από τα μέσα του 19ου αιώνα.

Το είδος αυτό παρουσιάζει μεγαλύτερη αφθονία στον ΒΔ. Ειρηνικό, όπου η παρουσία του συνδέεται με το θερμό ρεύμα Kuroshio και αποτελεί στόχο εξειδικευμένων αλιευτικών στόλων. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα μελετών της κατανομής του στον Ειρηνικό, τα πεδία αναπαραγωγής του βρίσκονται σε περιοχές με επιφανειακή θερμοκρασία 21-25o C, ενώ στα τροφικά πεδία και τις περιοχές μετανάστευσης όπου και αλιεύεται η παρατηρούμενη θερμοκρασία είναι 6-15 o C σε βάθος 200 μέτρων και 10-22 o C στην επιφάνεια.
Από το 2007 οι καταγραφές του είναι σχετικά συχνότερες στα νερά του Αιγαίου, ενώ πρόκειται κυρίως για μεγάλα θηλυκά άτομα που είτε εντοπίζονται ξεβρασμένα στην ακτή, είτε πιάνονται σε δίχτυα κοντά στην ακτή. Όπως έχει αναφερθεί για πολλά είδη κεφαλοπόδων (καλαμάρια, θράψαλα, σουπιές, χταπόδια, μοσχιοί) φαίνεται ότι τα ώριμα θηλυκά άτομα εξασθενούν σημαντικά κατά το τελευταίο στάδιο της αναπαραγωγής τους, με αποτέλεσμα να παρασύρονται από τα ρεύματα προς την ακτή.
Τα συχνότερα ευρήματα του είδους στις βόρειες ακτές της Κρήτης και οι μαρτυρίες των ψαράδων για τη συχνή εμφάνιση του είδους στην Κρήτη και τη Μήλο, μας κάνει να υποθέτουμε την ύπαρξη αναπαραγωγικού πεδίου στο Κρητικό πέλαγος το οποίο επισκέπτεται σταθερά πλέον το είδος αυτό τα τελευταία χρόνια, λόγω ίσως και των ευνοϊκότερων περιβαλλοντικών συνθηκών.