Ο μεγάλος Ελληνας Ηθοποιός-Μίμος-Κονφερασιέ μιλά στον «Ενεργό Πολίτη»

Ο κ. Γιάννης Μπουρνέλης είναι ηθοποιός, μίμος, κονφερασιέ. Γεννήθηκε στη Μυτιλήνη απ’ όπου έφυγε σε ηλικία 17 χρονών για την Αθήνα. Αφού φοίτησε στη σχολή του Εθνικού Ωδείου Αθηνών, πήρε την άδεια ασκήσεως επαγγέλματος του ηθοποιού και άρχισε να συμμετέχει, ως ηθοποιός πια, σε θεατρικές παραστάσεις και πολλές ελληνικές ταινίες. Αργότερα τον κέρδισε η πίστα κι έτσι άρχισε να εμφανίζεται στα μεγαλύτερα αθηναϊκά κέντρα και αίθουσες ξενοδοχείων.
Η καριέρα του περιλαμβάνει εννέα σατιρικούς δίσκους. Για είκοσι χρόνια (1975-1995) συνεργαζόταν με το αναψυκτήριο-θέατρο “Άκρον”, απ’ όπου πέρασαν τα μεγαλύτερα ονόματα του τραγουδιού. Για την ανεπανάληπτη αυτή εποχή της όμορφης λαϊκής ψυχαγωγίας αλλά και για την μεγάλη καριέρα του μιλάει σήμερα στον «Ενεργό Πολίτη».

Συνέντευξη στον συνεργάτη μας Χάρη Μαντέλλο

Ερ: Κύριε Μπουρνέλη να ξεκινήσουμε την συνέντευξη από το θρυλικό ΑΚΡΟΝ, το οποίο ήταν ένα βαριετέ με πολλά ψυχαγωγικά νούμερα αλλά και με παρέλαση διάσημων τραγουδιστών, κάτι που έβλεπε ένα πολυπληθές κοινό με πολύ ευχάριστη διάθεση και λαϊκές τιμές. Μιλήστε μας γι’ αυτό το επιτυχημένο εγχείρημα και για την όμορφη αυτή εποχή.

Απ: Τα αναψυκτήρια εκείνης της εποχής και ιδιαίτερα το ΑΚΡΟΝ κατάφερε να φέρει στην αυλή του λαού τις μεγαλύτερες φίρμες του τραγουδιού, του θεάτρου και του κινηματογράφου. Ξεκινώντας από τον Γιάννη Μιχαλόπουλο, τον Γιάννη Βογιατζή, τον Δημήτρη Νικολαΐδη, τον Τάκη Μηλιάδη, τον Φραγκίσκο Μανέλλη, την Κατερίνα Γιουλάκη, τη Μάρθα Καραγιάννη και άλλους. Εκτός από ηθοποιούς εμφανίζονταν διάσημες ακροβατικές ατραξιόν, μπαλέτα από τη Γαλλία, ζογκλέρ που μετά από το ΑΚΡΟΝ τα έπαιρνε η Νεράιδα, ένα από τα πιο φημισμένα κέντρα της Ελλάδας.

Δεν θα ονοματίσω τα μεγαλύτερα ονόματα του τραγουδιού που πέρασαν από το ΑΚΡΟΝ της οδού Λένορμαν, απλά θα πω ότι όλα πέρασαν από το ΑΚΡΟΝ.

Ο κόσμος που ερχόταν ήταν από όλο το λεκανοπέδιο της Αττικής και όχι μόνο. Πάρα πολλοί Έλληνες που ερχόταν για διακοπές το καλοκαίρι στην Ελλάδα από Αυστραλία, Γερμανία, Αμερική αλλά και από όλα τα μέρη της Ελλάδας επισκέπτονταν το ΑΚΡΟΝ. Η αιτία που κάθε βράδυ το ΑΚΡΟΝ στις δύο παραστάσεις φιλοξενούσε 3.000 κόσμο ήταν τα πολύ προσεγμένα προγράμματα, η ποικιλία, η ποιότητα στο θέαμα, οι λαϊκές τιμές.

Ένα μόνο σας λέω, με μία γρανίτα έβλεπες και άκουγες Γρηγόρη Μπιθικώτση, Γιάννη Πάριο, Χαρούλα Αλεξίου, Γιάννη Πουλόπουλο, Τσιτσάνη, Ζαμπέτα και τόσους άλλους…απλά θα σας επισημάνω τις συναυλίες του Σταύρου Ξαρχάκου με Ξυλούρη και Μοσχολιού.

Οι θεατές του ΑΚΡΟΝ δεν μεθούσαν με ουίσκι, μεθούσαν με τις μελωδίες των τραγουδιών και γελούσαν με τα μονόπρακτα που παρουσίαζα με τους μόνιμους ηθοποιούς.

Ο λαός ένιωθε ψυχική ανάταση βλέποντας και ακούγοντας τα είδωλά του μέσα στο σπίτι του. Ένιωθαν ευτυχία, χαρά γιατί μπορούσαν να τους δουν από κοντά, να πάρουν αυτόγραφα, να βγάλουν φωτογραφίες μαζί τους, να τους δώσουν τα λουλούδια τους, ένιωθαν και εισέπρατταν αγάπη. Τώρα για να δεις έναν τραγουδιστή πρέπει να περάσεις δια πυρός και σιδήρου ή μάλλον και μπράβων…

Ερ: Νωρίτερα είχατε εμφανιστεί και ως ηθοποιός σε σειρά ταινιών του παλιού ελληνικού κινηματογράφου δίπλα σε σπουδαία ονόματα όπως Αλίκη Βουγιουκλάκη, Δημήτρης Παπαμιχαήλ, Ντίνος Ηλιόπουλος, Ρένα Βλαχοπούλου, Νίκος Σταυρίδης κ.λπ. Τι θυμάστε από αυτές τις συνεργασίες και όταν γυρίζατε αυτές τις ταινίες πιστεύατε ότι θα παίζονται μέχρι σήμερα  με μεγάλη αποδοχή του κόσμου;

Απ: Δεν πίστευα ποτέ ότι εκείνες οι ελληνικές ταινίες μετά από τόσα χρόνια θα ήταν τόσο επίκαιρες σαν να είχαν γραφτεί τώρα γιατί την εποχή εκείνη που προβάλλονταν ένα μεγάλο μέρος των δημοσιογράφων τις λοιδόρησαν και τους έκαναν πάρα πολύ κακή κριτική. Πάντα, κάθε εποχή υπάρχουν κάποιοι κακοπροαίρετοι δημοσιογράφοι που δεν λειτουργούν με αντικειμενικότητα και ηδονίζονται να κατηγορούν τα πάντα…

Οι ηθοποιοί και οι τραγουδιστές της εποχής μου ήταν απλοί, είχαν αγάπη πολύ μέσα τους και την μοίραζαν απλόχερα…Σήμερα οι περισσότεροι είναι αλαζόνες, έχουν ύφος χιλίων καρδιναλίων, άπληστοι αιθεροβάμονες, ακόμα πιο πολύ είναι έτσι οι επίκαιροι τραγουδιστές.

Ερ: Μετά από αρκετά χρόνια και συγκεκριμένα το 1983 περνάτε από κινηματογραφικά δεύτερους ρόλους σε πρωταγωνιστική εμφάνιση στην ταινία του Νίκου Αβραμέα «Χίλια κυβικά τρέλλα». Γιατί άργησε τόσο μια πρωταγωνιστική ερμηνεία και πώς ήταν τα γυρίσματα δίπλα στους επίσης αξέχαστους Μίμη Φωτόπουλο και Γιάννη Μιχαλόπουλο;

Απ: Σαν ηθοποιός έκανα 33 ταινίες, σε μερικές συμπρωταγωνιστής και στις περισσότερες ρολάκια ώσπου ήρθε η στιγμή να πρωταγωνιστήσω στα «Χίλια κυβικά τρέλλα». Ο σκηνοθέτης Νίκος Αβραμέας εκτίμησε το ταλέντο μου και μου εμπιστεύτηκε τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην ταινία και πραγματικά βγήκε κερδισμένος γιατί στην πρώτη προβολή έκοψε 350.000 εισιτήρια. Συμπρωταγωνιστές ήταν ο πολύ μεγάλος Μίμης Φωτόπουλος, ο σπουδαίος Γιάννης Μιχαλόπουλος, η Θάλεια Παπάζογλου, η Μπέτυ Μοσχονά και πολλοί άλλοι αξιόλογοι ηθοποιοί

Στη σκηνή με τον Μίμη Φωτόπουλο ένιωθα αμήχανος, τρακαρισμένος μπροστά στον ογκόλιθο Μίμη Φωτόπουλο. Το ίδιο ένιωθα και τα προηγούμενα χρόνια με τον Αυλωνίτη και τον Μανέλλη, τον Σταυρίδη, τον Κωνσταντάρα, την Αλίκη Βουγιουκλάκη, τον Δημήτρη Παπαμιχαήλ, τη Ρένα Βλαχοπούλου και τόσους άλλους σπουδαίους και αξέχαστους ηθοποιούς του ελληνικού κινηματογράφου

Με την Αλίκη είχαμε έρθει πιο κοντά, της άρεσε να της κάνω μιμήσεις και μου το ζητούσε συχνά. Ήθελε πολύ να της κάνω το Σταυρίδη και τον Ευθυμίου αλλιώς δεν ξεκινούσε την πρόβα.

Ερ: Μιας και η συνέντευξη θα δημοσιευθεί σε τρικαλινή εφημερίδα να σταθούμε λίγο σε συνεργασίες σας με δικούς μας καλλιτέχνες. Θεωρώ σίγουρο π.χ. ότι γνωριστήκατε ή δουλέψατε με Δημήτρη Μητροπάνο, Απόστολο Καλδάρα κ.λπ.

Απ: Ο Δημήτρης Μητροπάνος ήταν παλικάρι, πολύ προσιτός, μεγάλος τραγουδιστής και πάνω απ’ όλα άνθρωπος.

Με τον σπουδαίο σύνθετη Απόστολο Καλδάρα είχαμε γνωριστεί στην Columbia που ηχογραφούσαμε, ήταν ένας πολύ ηπίων τόνων άνθρωπος και φυσικά ένας πολύ μεγάλος συνθέτης που καθόρισε την πορεία του ελληνικού τραγουδιού και συνεργάστηκε πολύ με την Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου με την οποία ήμουνα πάρα πολύ κοντά και τον είδα κάποιες φορές σπίτι της. Όμως συνεργάστηκα και με έναν σημαντικό δημιουργό και συμπατριώτη σας, τον Βασίλη Τσιτσάνη, έναν από τους στυλοβάτες του λαϊκού και ρεμπέτικου τραγουδιού.

Ερ: Αν δεν κάνω λάθος τηλεόραση δεν έχετε κάνει. Γιατί το μεγάλο κωμικό σας ταλέντο δεν βρήκε εκεί κάποια αξιοποίηση;

Απ: Ναι, δεν έχω κάνει τηλεόραση γιατί για να εισχωρήσεις μέσα στο κλειστό τηλεοπτικό κύκλωμα πρέπει να σε δεχτεί το σύστημα και να σε «σπρώξει». Τηλεόραση δε βλέπω γιατί δε βλέπεται…Βλέπω μόνο τις Άγριες Μέλισσες και μου αρέσει ο Δούκας που αντί να ασχοληθεί με τη γυναίκα του που την πηδάει ο Κυπραίος, προσπαθεί με αθέμιτα μέσα να πάρει τα χωράφια της Λενιώς. Τελικά αυτό δεν είναι Διαφάνι, είναι τα Σόδομα και τα Γόμορρα.

Ερ: Εν τέλει κύριε Μπουρνέλη τι σημαίνει το γέλιο στην ζωή μας και πώς διαχειριστήκατε με αυτό πιθανές δύσκολες στιγμές της ζωής; Πώς βλέπετε επίσης την διασκέδαση στην εποχή μας και μάλιστα μετά την κρίση που είχαμε με τον κορονοϊό;

Απ: Το γέλιο επιβεβαιωμένα επιστημονικώς φέρνει ευφορία ψυχής, μακροζωία. Είμαι ευτυχισμένος, δεν έχω αντιμετωπίσει δύσκολες καταστάσεις γιατί το χιούμορ μου ήταν και είναι καλοπροαίρετο και ποιοτικό.

Τώρα φεύγει ο κορονοϊός και έρχεται ο ιός της πείνας, της κακουχίας, της αναδουλειάς. Θα κάνουμε πολλά χρόνια για να συνέλθουμε, πιθανόν να έρθει και τέταρτο μνημόνιο, μην σου πω και πέμπτο. Είχαμε ένα μέτριο παρόν, τώρα θα έχουμε ένα σκοτεινό μέλλον . Θα δούμε πολλούς ανθρώπους χωρίς σπίτια γιατί οι τοκογλυφικές τράπεζες τώρα τα δάνεια τα δίνουν σε εισπρακτικά funds, εισπρακτικές εταιρείες εκβιάζοντας τους πολίτες που είχαν πάρει δάνεια κάτω από άλλες οικονομικές συνθήκες και μετά από πιέσεις των τραπεζών. Εγώ θα πω ο Θεός να βάλει το χέρι του γιατί η πανδημία και τα μνημόνιο μας βάλανε το μαχαίρι στο λαιμό.

Θέλω να ευχαριστήσω εσένα Χάρη που μου έδωσες την ευκαιρία να εκφραστώ και να κάνω ένα φλασμπάκ στο ένδοξο παρελθόν. Πάντα στη διάθεσή σου με πολύ αγάπη και εύχομαι οι παντρεμένοι του χρόνου ελεύθεροι και οι ελεύθεροι παντρεμένοι…