Ένα πολύ αξιόλογο μουσικό ταλέντο που γεννήθηκε στην πόλη μας, αλλά εδώ και πολλά χρόνια δραστηριοποιείται εκτός Τρικάλων κάνοντας μια πολύ αξιόλογη πορεία στα καλλιτεχνικά δρώμενα, φιλοξενούμε με χαρά σήμερα. Πρόκειται για τον κ. Βαγγέλη Νινίκα, πιανίστα, συνθέτη και σκηνοθέτη, που θυμάται με νοσταλγία τα χρόνια που έζησε στα Τρίκαλα, αλλά μας μιλάει και για τις σπουδαίες συνεργασίες του και τα σχέδιά του για μια πρωτότυπη μουσική εκπομπή που πραγματικά ευχόμαστε να πραγματοποιηθεί γιατί είναι βέβαιο ότι θα έχει την ποιοτική και ουσιαστική σφραγίδα του.

Συνέντευξη στον συνεργάτη μας Χάρη Μαντέλλο

Ερ: Κύριε Νινίκα να σας ευχαριστήσω για την παραχώρηση της συνέντευξης. Ίσως δεν είναι τόσο γνωστό αλλά γεννηθήκατε στην πόλη μας και περάσατε εδώ τα παιδικά σας χρόνια. Μιλήστε μας για τις εικόνες και τις αναμνήσεις σας από τα Τρίκαλα.

Απ: Ευχαριστώ για την τιμή που μου κάνεις να σου παραχωρήσω συνέντευξη στην εφημερίδα σου. Παρόλο που έφυγα μικρός από τα Τρίκαλα λόγω μεταθέσεων του πατέρα μου, ήταν καθηγητής, θυμάμαι αχνά το περιβόητο γλυκό «ποτήρι», που σερβιριζόταν σε ένα ζαχαροπλαστείο όταν ακόμη η Ασκληπιού ήταν κυριακάτικο νυφοπάζαρο. Μετά όλες μου οι επισκέψεις στην εφηβική μου ηλικία ήταν στα χωριά του Ασπροποτάμου, όπου ήταν και η καταγωγή του πατέρα μου από το χωριό Δραγοβίστι, σημερινή Πολυθέα.

Ερ: Ποια ήταν τα πρώτα μουσικά σας ακούσματα; Φαντάζομαι ότι το ελληνικό και ξένο ροκ εν ρολ σας επηρέασε στην μουσική πορεία σας.

Απ: Τα πρώτα μου ακούσματα ήταν από την μητέρα μου που ήταν καθηγήτρια πιάνου και στο σπίτι έπαιζε μόνο κλασική μουσική. Μετά ξεκινώντας τις σπουδές μου στο ελληνικό ωδείο άκουγα πολύ τον αμερικάνικο σταθμό της βάσης (Γλυφάδα) και πολλά 45άρια δισκάκια,  όπου άρχιζα και ν’ αγαπώ πολύ την soul μουσική. Αργότερα, μέσα από τα μαθήματα ειδικής αρμονίας άρχιζα να λατρεύω την τζαζ.

Ερ: Ήσασταν από τους βασικούς συντελεστές στο ανέβασμα της ροκ όπερας Jesus Christ Superstar σε μουσική του κ. Μίμη Πλέσσα. Τι θυμάστε από την ιστορική αυτή παράσταση;

Απ: Καταρχήν ήμουν το βασικό στέλεχος της rock band, το υπόλοιπο ήταν δουλειά του αείμνηστου μαέστρου Μιχάλη Ροζάκη. Θυμάμαι την εκπληκτική μουσική ιδιοφυία του Μίμη Πλέσσα στο να διδάσκει μουσικούς και τραγουδιστές, το γλωσσάρι της μουσικής, όπως έλεγε ο Μίμης. Γι αυτή την rock όπερα γράφτηκε σε ξένα έντυπα κριτική ότι σε έμψυχο υλικό ήταν η καλύτερη που ποτέ ανέβηκε σε θέατρο. Ταλέντα που πρωτοξεκίνησαν από την rock οπερα ήταν: Σαμσιάρης, Μπινιάρης, Κάλοου, Μαντώ, Μπίγαλης, Δημητράς  και ο  Σταμάτης Φασουλής, πρώτη φορά σε rock όπερα.

Ερ: Ακόμη θυμάμαι την πολύ ωραία τηλεοπτική σας εκπομπή «Ευτυχισμένες μέρες» στην ΕΡΤ 1 κάθε Παρασκευή βράδυ όπου φιλοξενούσατε αγαπημένους Έλληνες καλλιτέχνες της ποπ-ροκ σκηνής. Θα μπορούσε και σήμερα να γίνει μια αντίστοιχης ποιότητας και αισθητικής εκπομπή στην ελληνική τηλεόραση;

Απ: Ξεκινάμε… με το τραγικό γεγονός ότι η ΕΡΤ επειδή δεν είχε ταινίες εγγραφής, έσβηνε τις παλιές γιατί δεν είχαν χρήματα ν αγοράσουν καινούργιες. Ευτυχώς που έχω διασώσει στο προσωπικό μου αρχείο αρκετές. Άλλες εκπομπές που ήμουν υπεύθυνος μουσικής και πιανίστας ήταν τα Κυριακάτικα, οι Σελίδες του Σαββάτου, Μαζί και σήμερα, Εδώ και σήμερα και εκείνη την εποχή, δημιουργήσαμε μια τρίωρη μουσική εκπομπή, ζωντανή ηχογράφηση από το κινητό στούντιο του Μάτσα, η οποία έσπασε ρεκόρ τηλεθέασης. Το όνομα της εκπομπής Φλερτ στα πάρτι.   Και σήμερα θα μπορούσαν να γίνουν αντίστοιχες εκπομπές αν οι υπεύθυνοι παρουσιαστές ήταν μουσικοί και δεν εξαρτιόντουσαν από τις μουσικές εταιρείες.

Ερ: Είστε ικανοποιημένος από τα μουσικά πράγματα στη χώρα μας; Υπάρχει παραγωγή τραγουδιών αλλά γιατί εδώ και αρκετά χρόνια δεν συμβαίνει αυτό το κάτι που θα μείνει στην μνήμη μας και στο μέλλον;

Απ: Η παραγωγή των μουσικών δρώμενων στην Ελλάδα, είναι καθαρά μια βιομηχανική μουσική αναπαραγωγή των ίδιων στερεότυπων κλεμμένων ακουσμάτων από το εξωτερικό. Η συνταγή είναι μια, βάζουμε λίγο κλαρίνο, λίγο μπουζούκι, λίγα ανατολίτικα ακούσματα, ένα χαζό στίχο που να τραγουδιέται εύκολα τα βάζουμε σ’ ένα μεγάλο μίξερ, προσθέτουμε και μια ατάλαντη άφωνη φωνή και το αποτέλεσμα είναι αυτό που ξέρουμε.

Ερ: Το 1979 δημιουργήσατε το music restaurant Yesterday’s στην Ηλιούπολη, ένα θρυλικό στέκι από το οποίο πέρασαν και πολύ γνωστές προσωπικότητες. Θυμηθείτε μαζί μας κάποιες στιγμές από εκεί.

Απ: Ήμουν ο πρώτος που άνοιξα στην Ελλάδα όχι πιάνο restaurant που ήταν της μόδας αλλά, ένα μαγαζί με φουλ band με νέους σε ηλικία μουσικούς που έπαιζαν παρά πολύ καλά και αξιοπρεπή όλα τα τραγούδια της δεκαετίας του ‘60. Δεν σου κρύβω ότι το έκανα μόδα σ’ όλη την Ελλάδα. Τι να πρωτοθυμηθώ από τους θαμώνες. Χρειάζεται ένας τόμος. Αλλά για τους μουσικούς  και τους  καλλιτέχνες που παρέλασαν, διασκέδασαν από το yesterdays δεν μας φτάνει μια συνέντευξη. Στο πιάνο μου είχα την τιμή και την χαρά να παίξουν από Χατζηνάσιος, Πλέσσας κ.ά. αλλά  και να συνοδεύσω τον πρωτοεμφανιζόμενο στην Ελλάδα Φραγκούλη, αλλά και να με χειροκροτήσει ο οργανίστας των Pink Floyd.

Ερ: Θα ήθελα να σταθούμε λίγο στη συνεργασία σας με τον Βλάσση Μπονάτσο στο πλαίσιο της εκπομπής του ΑΝΤ1 «Με φόρα». 16 χρόνια μετά την απώλειά του τι θυμάστε από τον αξέχαστο showman αλλά και δυναμικό ρόκερ;

Απ: Η απουσία του Βλάσση Μπονάτσου ως ενός πολυτάλαντου καλλιτέχνη και showman της ροκ είναι ακόμη δυσαναπλήρωτη. Θυμάμαι να με ξυπνάει στο τηλέφωνο στα άγρια μεσάνυχτα γιατί είχε φλασιά για ένα καινούργιο τραγούδι που ήθελε να ενορχηστρώσω για να το πει στην εκπομπή. Έφυγε νωρίς και rip.

Ερ: Τώρα σας βρίσκουμε στην Πάρο όπου μαζί με τον αδερφό σας διατηρείτε το Kalimera Paros, ένα άψογο ξενοδοχείο διαμερισμάτων. Πείτε μας κάποια στοιχεία για αυτή σας την επαγγελματική δραστηριότητα και κατά πόσο τα μέτρα που ελήφθησαν για τον κορονοϊό σας βρήκαν σύμφωνο ή όχι.

Απ: Σε ότι αφορά τα μέτρα κατά του κορονοϊού με βρίσκουν απόλυτα σύμφωνο γιατί αν δεν διατηρήσεις το πρωτόκολλο του covid θα την πληρώσεις εσύ και οι επισκέπτες σου. Το ξενοδοχείο βρίσκεται στην ωραιότερη περιοχή της Πάρου στην Σάντα Μαρία Φιλίζι πάνω στην θάλασσα. Να μας έχει ο Θεός καλά την επόμενη χρονιά να κολυμπήσουμε χωρίς το άγχος του κορονοϊού.

Ερ: Έχετε κάποια σχέδια που ετοιμάζετε για τα οποία θα θέλατε να μας ενημερώσετε;

Απ: Τον περασμένο Ιανουάριο κατέθεσα στην ΕΡΤ μία πρόταση για εκπομπή με τίτλο «Άλλος με την μπάντα του» και εταιρεία παραγωγής την Green Pixel.  Η πρόταση είναι δική μου και είναι κατοχυρωμένη σε συμβολαιογράφο.

Η εκπομπή μου περιληπτικά (πρόταση) χωρίζεται σε τρία μέρη:

Στο πρώτο μέρος. Για πρώτη φορά νέοι καλλιτέχνες (μπάντες και τραγουδιστές) θα εμφανίζονται μπροστά σε καταξιωμένους δημιουργούς και θα παίζουν διασκευασμένα τραγούδια των καλεσμένων δημιουργών σύμφωνα με το δικό τους μουσικό στιλ και δικά τους κομμάτια.

Η καλύτερη πρωτότυπη διασκευή θα επιβραβεύεται.

Στο δεύτερο μέρος θα παρουσιάζονται μουσικοί του δρόμου. Μέσα από βίντεο θα παρακολουθούμε τις αντιξοότητες που αντιμετωπίζουν για να καταφέρουν να παίξουν την μουσική που αγαπούνε. Θα τους δίνεται και μουσικό βήμα στην εκπομπή.

Στο τρίτο μέρος θα παρουσιάζονται επώνυμοι από διάφορους χώρους που παίζουν ένα όργανο ή έχουν τη δική τους μπάντα, κάνοντας πάνω απ’  όλα το χόμπι τους.

Καθόλη την διάρκεια της εκπομπής η ορχήστρα μου θα έχει αφιερώματα μουσικά σ’ όλα τα είδη της μουσικής.