Η έντονη συζήτηση για τον τρόπο εκλογής του Προέδρου και της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ από τα μέλη ή το Συνέδριο, δεν διευκόλυνε να αποσαφηνιστεί ότι το μαζικό – ελκυστικό – συμμετοχικό Κόμμα που θέλει να είναι ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, θα είναι :
– ένα Κόμμα της Νέας Αριστεράς, ως υπέρβασης και της παραδοσιακής
σοσιαλδημοκρατίας και των Κομμάτων του δογματικού κομμουνισμού
– ένα Κόμμα που θέλει να πρωταγωνιστήσει, να είναι ο πολιορκητικός
κριός για την συμμαχική εναλλακτική προοδευτική διακυβέρνηση και
ταυτόχρονα να συμβάλλει στη δημιουργία των προϋποθέσεων για τον
σοσιαλισμό του 21 ου αιώνα, για τη κοινωνία της ελευθερίας – της
συμμετοχικής δημοκρατίας – της ποιότητας ζωής – της ανθρώπινης
χειραφέτησης.
Στο Κόμμα αυτό θα κληθούν να πάρουν μέρος και τα νέα μέλη και ασφαλώς
όχι μόνον για να ψηφίζουν για τον Πρόεδρο, αλλά και για να συμμετέχουν
δημιουργικά σε Οργάνωση Μελών, στις παρεμβάσεις του Κόμματος και στη
λήψη κρίσιμων αποφάσεων.
Οι πιο σοβαρές από τις αποφάσεις που καλείται να πάρει το Κόμμα είναι,
κατά τη γνώμη μου, αυτές που αφορούν τη συγκεκριμενοποίηση του
κυβερνητικού μας προγράμματος και τον ρόλο σε μια συμμαχική
Κυβέρνηση των προοδευτικών δυνάμεων. Με ποιες από αυτές θα
προσπαθήσουμε να συνεργαστούμε αν ηττηθεί η ΝΔ στις επερχόμενες
εκλογές και πώς; Το ΚΚΕ έχει αποκλείσει τη συμμετοχή σε Κυβέρνηση που
θέλει τη παραμονή της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Το ΜΕΡΑ 25 βάζει
ενδιαφέροντα προγραμματικά ζητήματα και κυρίως το θέμα των
ιδιωτικοποιήσεων στο χώρο των δημόσιων αγαθών. Το ΚΙΝΑΛΛ-ΠΑΣΟΚ δεν
θέλει καμιά συζήτηση περί κυβερνητικής συμμαχίας πριν τις Εκλογές,
ονομάζει τη πρότασή του σοσιαλδημοκρατική διακυβέρνηση, καταλογίζει
στον ΣΥΡΙΖΑ διάφορες αιτιάσεις που σύμφωνα με την ηγεσία του εμποδίζουν
τη συνεργασία με δεσμούς εμπιστοσύνης.
Πρέπει λοιπόν να επικεντρώσουμε:
– να διευκρινίσουμε από τη πλευρά μας τις προγραμματικές
προτεραιότητες μιας συμμαχικής προοδευτικής Κυβέρνησης, τις
δεσμεύσεις για επίμαχα ζητήματα του κυβερνητικού έργου που κάνουν
ξεκάθαρες τις διαφορές από την νεοφιλελεύθερη διαπλεκόμενη
πολιτική της ΝΔ η οποία απέτυχε παταγωδώς στην αντιμετώπιση της
υγειονομικής κρίσης, της πανδημίας, των φυσικών καταστροφών, της
ενεργειακής κρίσης, της ακρίβειας, των επιπτώσεων από την απάνθρωπη
εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, των κορυφαίων προβλημάτων για τη
χώρα και τη ζωή του λαού
– να κατακτήσουμε την ιδεολογική και προγραμματική ηγεμονία απέναντι
στη ΝΔ πριν τις Εκλογές, αναλύοντας τις θέσεις μας για την
αποτελεσματική αντιμετώπιση των τρομακτικών ανατιμήσεων, την
επανάκτηση από το Δημόσιο του 51% των μετοχών της ΔΕΗ, τη
προάσπιση των δημόσιων αγαθών – των ανθρώπινων και κοινωνικών
δικαιωμάτων, την άρση των ανισοτήτων, τη δίκαιη – βιώσιμη – ευφυή
ανάπτυξη, το νέο παραγωγικό πρότυπο – τα ποιοτικά προϊόντα – τη
μείωση του κόστους παραγωγής, το ολοκληρωμένο και ποιοτικό ΕΣΥ, την
αναβάθμιση της εκπαίδευσης – τον ελάχιστο αριθμό μαθητών ανά τάξη
– τη κατάργηση της ΕΒΕ, το νέο κοινωνικό συμβόλαιο για την αξιοπρεπή
καλά αμειβόμενη εργασία, τον κατώτερο βασικό μισθό στα 800 ευρώ,
την επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων και των ΣΣΕ, το
35ωρο χωρίς μείωση μισθών, την Κοινωνική και Αλληλέγγυα Οικονομία,
τις ενεργειακές κοινότητες, την ανακατανομή των πόρων του Ταμείου
Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας, την ενίσχυση της μικρομεσαίας υγιούς
επιχειρηματικότητας, τον ρόλο του τραπεζικού συστήματος – του ΤΧΣ –
της Αναπτυξιακής Τράπεζας- της ΕΕΣΥΠ, το δίκαιο και αποδοτικό
φορολογικό σύστημα, το περιουσιολόγιο, τη προστασία της 1 ης λαϊκής
κατοικίας, την αλλαγή του πτωχευτικού κώδικα, τη κοινωνική στέγη, τη
πράσινη μετάβαση χωρίς βίαιη απολιγνιτοποίηση, το ευρωομόλογο με
συμμετοχή και των δαπανών για τη προάσπιση της υγείας, τη νέα
Συνθήκη Συνοχής – Αλληλεγγύης – Κοινωνικής Δικαιοσύνης – Ασφάλειας
που διεκδικούμε στην Ενωμένη Ευρώπη…
– να κάνουμε σταθερά βήματα οικοδόμησης εμπιστοσύνης με τους
δυνητικούς συμμάχους και τους πολίτες, με τολμηρή αυτοκριτική για
αυταπάτες – παραλείψεις – ολιγωρίες – λαθεμένες επιλογές -ιδιαίτερα
μετά την πολύτιμη Συμφωνία των Πρεσπών και την αποδέσμευση της
χώρας από τη μνημονιακή κηδεμονία των δανειστών της, επιδιώκοντας
τη προεκλογική δημιουργία πλειοψηφικού ρεύματος
– να σταθούμε ιδιαίτερα στα ζητήματα του Κράτους Δικαίου – της
διάκρισης εξουσιών – του Κράτους Πρόνοιας – του Κράτους
αποτελεσματικής Πολιτικής Προστασίας – του διαχωρισμού Κράτους-
Εκκλησίας – της αμυντικής θωράκισης, στα ζητήματα της άσκησης της
εξουσίας με συμμετοχική δημοκρατία – εντιμότητα – ανιδιοτέλεια –
διαφάνεια – λογοδοσία – αξιολόγηση – αξιοκρατία και στον τρόπο που η
προοδευτική Κυβέρνηση θα προχωρήσει στον βαθύ εκδημοκρατισμό του
κράτους – της δημόσιας διοίκησης – της λειτουργίας της Δικαιοσύνης –
των αρμών της εξουσίας…
