Οι αντιικές θεραπείες ρεμδεσιβίρη (ενδοφλέβια), molnupiravir (χάπι Merck) και Paxlovid (χάπι Pfizer) παραμένουν αποτελεσματικές και κατά της υποπαραλλαγής ΒΑ.2, γνωστής και ως Όμικρον 2, όπως έδειξαν εργαστηριακές μελέτες επιστημόνων στις ΗΠΑ και την Ιαπωνία. Επίσης και οι τρεις θεραπείες είναι σχεδόν εξίσου αποτελεσματικές κατά της αρχικής Όμικρον (της υποπαραλλαγής ΒΑ.1) όσο και κατά των προηγούμενων παραλλαγών του κορωνοϊού.

Ακόμη διαπιστώθηκε ότι η Όμικρον 2 παραμένει ευάλωτη σε μερικά μονοκλωνικά αντισώματα, ιδιαίτερα απέναντι στο Evusheld της AstraZeneca. Κάτι που δεν ισχύει για τα αντισώματα etesevimab και bamlanivmab που συνήθως χρησιμοποιούνται σε συνδυασμό ως ενιαία θεραπεία, τα οποία βρέθηκαν ανίκανα – είτε από μόνα τους είτε από κοινού – να εξουδετερώσουν την Όμικρον 2 στη συνήθη δόση τους.

Από την άλλη, τα αντισώματα της Regeneron (imdevimab και casirivimab), καθώς επίσης τα COV2-2196 (tixagevimab), και COV2-2130 (cilgavimab), βρέθηκαν πιο αποτελεσματικά κατά της Όμικρον 2 (ΒΑ.1) από ό,τι κατά της αρχικής Όμικρον (ΒΑ.1), αν και η αποτελεσματικότητά τους κατά της Όμικρον 2 είναι μικρότερη από ό,τι έναντι παλαιότερων παραλλαγών του ιού.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον ιαπωνικής καταγωγής διακεκριμένο ιολόγο Γιοσιχίρο Καβαόκα του Πανεπιστημίου Ουισκόνσιν-Μάντισον και του Πανεπιστημίου του Τόκιο, έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο αμερικανικό περιοδικό «New England Journal of Medicine».

«Το συμπέρασμα είναι ότι διαθέτουμε αντισώματα που φαίνονται πιο αποτελεσματικά κατά της ΒΑ.2 σε σύγκριση με την ΒΑ.1 ή τη ΒΑ.1.1. Αυτό είναι καλό νέο, αλλά δεν ξέρουμε κατά πόσο αυτό που βρήκαμε στο εργαστήριο, μεταφράζεται και στην κλινική πρακτική», κάτι που θα απαιτήσει κλινικές μελέτες πέρα από τις εργαστηριακές, δήλωσε ο δρ Καβαόκα.