Τα τελευταία 2 χρόνια εν μέσω της μεγάλης πανδημίας του κορωνοϊού, ο αριθμός
κακοποιημένων γυναικών αυξάνεται καθημερινά με γεωμετρική πρόοδο. Ένα τόσο
σημαντικό πρόβλημα δεν εμφανίστηκε σήμερα ξαφνικά, πάντα υπήρχε και είναι το
αποτέλεσμα μιας ανισότιμης σχέσης σε μια κοινωνία διακρίσεων, ατομισμού,
ανελέητου ανταγωνισμού που έχει σαν αποτέλεσμα την άνθιση στρεβλών
προτύπων.

Ας καταλάβουμε όλοι ότι οι εποχές έχουν αλλάξει η γυναίκα, μητέρα, σύντροφος,
αγωνίστρια του καθημερινού μόχθου δεν μπορεί να εκβιάζεται, δεν μπορεί να
κακοποιείται σεξουαλικά, δεν μπορεί να κακοποιείται και να μη μιλά.
Ωστόσο η δημοσιοποίηση τα τελευταία χρόνια τραυματικών γεγονότων από τα ίδια
τα θύματα έχει αναδείξει τους κάθε είδους φόβους, πιέσεις και εκβιασμούς που
δέχονται οι γυναίκες κάθε ηλικίας με αποτέλεσμα οι περισσότερες να σιωπούν.

Το πρόβλημα δεν πρόκειται να εξαλειφθεί μόνο με νόμους ισότητας, διακρίσεων
μεταξύ των φύλων που ψηφίζουν οι κυβερνήσεις αφού υπάρχουν πολύ βαθύτερα
αίτια που πρέπει όλες οι κοινωνίες να σκύψουν με προσοχή ενόψει μιας κρίσης
ανθρώπινων αξιών και ηθικής.

Ένας τέτοιος αγώνας θα πρέπει να είναι αδιάκοπος και συνεχής μία τέτοια μάχη
που δίνει η γυναίκα της διπλανής πόρτας θα πρέπει να έχει τη συμπαράσταση όλης
της τοπικής κοινωνίας.

Εγώ σαν Δήμαρχος του Δήμου Μετεώρων καλώ κάθε γυναίκα που θεωρεί ότι
κακοποιείται λεκτικά, σωματικά ή με οποιονδήποτε άλλο τρόπο να μην διστάζει, να
μην φοβάται και να μην κρύβεται θα είμαι κοντά της ότι και αν χρειαστεί.