Τι μου έμαθε η Λορελάι: -Πως μπορεί ένα πλάσμα να έχει εγκαταληφθεί, παραμεληθεί, απαξιωθεί και παρ’ όλα αυτά ν’ αγαπάει τους ανθρώπους -Πως μπορεί ένα πλάσμα να εμπιστεύεται με την πρώτη ματιά, ν’ αγαπάει με την πρώτη ματιά, να σε συμπαθεί χωρίς να του έχεις προσφέρει τίποτα ιδιαίτερο -Πως το συγκινητικότερο χαρακτηριστικό των αδέσποτων είναι η αγωνία τους ν’ αγαπηθούν, ν’ ανήκουν κάπου, περισσότερο από την ανάγκη τους για στέγη ή φαγητό Η Λορελάι τρέχει στο κρεβάτι της όταν ξέρει ότι θα την μαλώσεις, ντρέπεται όταν κλέβει φαγητό και δε σε κοιτάει καν στα μάτια, κουνάει την ουρά της όταν κάποιος κλαίει ή είναι στενοχωρημένος, δείχνει κατανόηση αν είσαι άρρωστος και απλά κουρνιάζει στα πόδια σου. Νομίζω ότι η Λορελάι είναι η προσωποποίηση της αγάπης. Εύη  Πηγή: www.lifo.gr