Της Χρύσας Ξάνθη

Μπορεί να έχουν περάσει 32 χρόνια από την εμφάνιση του CD και κατά συνέπεια της ψηφιακής μουσικής, στη μουσική βιομηχανία και όμως κάποιοι επιμένουν… αναλογικά. Ακριβέστερα, η τάση για το βινύλιο αναβιώνει και αποκτά ολοένα και περισσότερο έδαφος..

Η μουσική είναι ευρέως γνωστό ότι έχει ρίζες από την Αρχαία Ελλάδα και σύμφωνα με τον προϊστάμενο της οικονομικής υπηρεσίας της ΔΕΥΑΤ, Τρικάλων και μουσικόφιλο, κ Στέργιο Βολόγκα, η μουσική είναι μία. Όπως, χαρακτηριστικά λέει «η μουσική για μένα είναι μία έκφραση της ψυχής και μάλιστα αποτελεί  ένα κομμάτι της ζωής. Η κάθε έκφραση της ζωής έχει μουσικότητα». Παρά το γεγονός ότι διανύουμε την εποχή του download και του mp3, λόγω της εύκολης πρόσβασης και του ελάχιστου ελεύθερου χρόνου, ο κ. Σ. Βολόγκας, εμμένει στην επιλογή αλλά και συλλογή του βινυλίου. Τι σημαίνει όμως βινύλιο και τι cd; Κατά τον κ. Σ. Βολόγκα, με το βινύλιο έχεις μία πιο ολοκληρωμένη εικόνα του τραγουδιού. Κατά συνέπεια θέλει περισσότερη φροντίδα και ότι θέλει περισσότερη φροντίδα, θέλει και αγάπη ενώ το cd είναι πιο καταναλωτικό. Που μπορεί όμως να απευθυνθεί ένας συλλέκτης βινυλίου; Ο κ. Βολόγκας, δήλωσε ότι μπορείς να βρεις ακόμα και σπάνια κομμάτια μέσω του internet. Χαρακτηριστικά αναφέρει ότι ψάχνοντας στο διαδίκτυο, βρήκε έναν δίσκο ενός Αμερικάνου φυλακισμένου, που έγραψε μουσική μέσα στη φυλακή, βιωματική και ενώ στην Αμερική πωλείται 1000 δολάρια, ο ίδιος  τον βρήκε τυχαία σε ένα μαγαζί της Αθήνας με 25 Ε. (Φώτο) Αυτό σημαίνει ότι η συλλογή του βινυλίου δεν είναι απαραίτητα ακριβό σπορ, αρκεί να ξέρεις να περιμένεις και που να απευθυνθείς. Αντίθετη γνώμη βέβαια έχει ο ιδιοκτήτης βιβλιοπωλείου και συλλέκτης, κ. Κωστής Τσιοπελάκος, ο οποίος ισχυρίζεται ότι είναι ακριβό σπορ και αυτός είναι ο λόγος που σταμάτησε τα τελευταία δύο χρόνια. Η συλλογή βινυλίου, σύμφωνα με τον ίδιο, είναι ένα πεδίο, όπου δουλεύει απολύτως ο νόμος της προσφοράς και της ζήτησης. Συγκεκριμένα, αν υποθέσουμε τα διάφορα αντίτυπα του δίσκου διασκορπισμένα στον κόσμο έχουν την ίδια κατάσταση, παίζει ρόλο το πόσοι ζητούν αυτόν τον δίσκο για το αν θα ανέβει η τιμή ή θα κατέβει. Παραδείγματος χάριν, στη κατοχή μου έχω 10 πολύ σπάνιους, δίσκους, όπως, το soundtrack από την ανταρσία του Bounty, που το έχω στην αυθεντική αμερικάνικη κόπια και αυτή η έκδοση είναι πολύ ακριβή. Τι κάνει όμως έναν δίσκο σπάνιο; Σύμφωνα με τον κ. Κ. Τσιοπελάκο, είναι συνδυασμός πολλών πραγμάτων.

(Φώτο) Υπάρχουν δίσκοι που είναι πολύ σπάνιοι να τους βρεις αλλά δεν έχουν καμία ζήτηση γιατί πολύ απλά κανένας δεν τους θέλει. Οπότε αυτός ο δίσκος είναι σπάνιος. Ποιο είναι το κίνητρο όμως και τα κριτήρια ενός συλλέκτη; Ο κ. Τσιοπελάκος, τόνισε χαρακτηριστικά ότι το κίνητρο είναι να είναι κάποιος μουσικόφιλος και όχι η κατοχή ενός σπάνιου δίσκου. Όσον αφορά, στα κριτήρια έχει να κάνει περισσότερο με το μουσικό ρεπερτόριο του καθενός και τη χρονολογία έκδοσης.

Άσχημο σημείο των καιρών, αποτελεί και η προτίμηση της ξένης μουσικής από τη σημερινή νεολαία, σύμφωνα με τον ιδιοκτήτη του δισκορυχείου, κ. Αποστόλη Ρώση. Ο κ. Τσιοπελάκος απαντά σε αυτό ότι οι μουσικοί  που απευθύνονται στη νεολαία και έχουν ποιότητα δεν υπάρχουν. Οι νέοι του ΄60 άκουγαν Χατζιδάκι. Παρόμοια απάντηση δίνει και ο κ. Βολόγκας, λέγοντας ότι δεν υπάρχουν πλέον τα ανάλογα ερεθίσματα και η ενημέρωση. Επίσης, ο κ. Ρώσης επισημαίνει ότι η ελληνική μουσική απαξιώθηκε από μόνη της και σε αυτό συνέβαλαν και οι εταιρείες δίνοντας στις εφημερίδες και στα περιοδικά δώρο cd. Δηλαδή, με 4 Ε, παίρνεις 4 cd. Αυτό συνεπάγει τη λιμοκτονία της μουσικής βιομηχανίας. Το mp3 χάλασε τη ποιότητα του ήχου. Ο καθένας μπορεί να ακούσει μουσική στο κινητό του, οπουδήποτε. Άρα ή ίδια η μουσική απαξιώθηκε, δηλώνει ο κ. Ρώσης και προσθέτει ότι αυτοί που θέλουν να ξεχωρίσουν παίρνουν βινύλιο. Πρόσφατη μάλιστα έρευνα αποδεικνύει την ανοδική αύξηση αγοράς βινυλίου τα τελευταία 10 χρόνια. (Φώτο διάγραμμα). Όπως φαίνεται, υπάρχει μία αύξηση της τάξεως του 52%. Η αναβίωση του βινυλίου ήρθε για να μείνει ενώ πολλοί καλλιτέχνες συνεχίζουν να ηχογραφούν ακόμα στο βινύλιο αλλά και σε κασέτες. Όπως, λέει και ο κ. Ρώσης το βινύλιο είναι πιο ζεστό και πιο ανθρώπινο, ασχέτως αν το cd έχει καλύτερο ήχο. Τέλος, ο κ Ρώσης δηλώνει ότι τον επισκέπτονται συχνά συλλέκτες στο μαγαζί του με τη διαφορά ότι αυτοί που είναι μανιακοί παίρνουν λίγα από τον ίδιο διότι έχουν βρει ήδη τις άκρες τους.