Παρασκευή 29.03.2024 ΜΕΛΟΣ ΤΟΥ

Κρίσιμος ο ρόλος του ΔΝΤ σε Ελλάδα αλλά και Ευρώπη

11.07.2017

Τα οικονομικά προβλήματα της Ελλάδας απέχουν πολύ από την επίλυσή τους, ωστόσο το ΔΝΤ αξίζει μέρος των ευσήμων για την μικρή πρόοδο που επιτεύχθηκε στο θέμα της ελάφρυνσης του ελληνικού χρέους μέσω των βραχυπρόθεσμων μέτρων. Το Ταμείο αναμένεται πως θα εγκρίνει «επί της αρχής» το ελληνικό πρόγραμμα οικονομικής πολιτικής στο πλαίσιο του ESM, ωστόσο δεν θα το χρηματοδοτήσει μέχρι να λάβει περισσότερες διαβεβαιώσεις από τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις σχετικά με την ελάφρυνση του χρέους. Με αυτόν τον τρόπο, το ΔΝΤ μπορεί να έχει θετική επίδραση στην Ελλάδα και στην Ευρώπη και η σκληρή γραμμή του ίσως να αποτελεί προσπάθεια να εξιλεωθεί για προηγούμενα λάθη του. Η Ευρώπη επιθυμεί την εμπλοκή του ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα κυρίως για πολιτικούς λόγους. Η παρουσία του προσδίδει κύρος στην πολιτική που ακολουθείται και δικαιολογεί τη χρηματοδοτική βοήθεια, ενώ παροτρύνει και τις δύο πλευρές να εμφανίζουν αποτελέσματα.

Το ΔΝΤ έπληξε το κύρος του όταν είχε συμφωνήσει το 2010 να πάρει μέρος στο πρώτο ελληνικό πρόγραμμα και όταν είχε υιοθετήσει μη ρεαλιστικές προβλέψεις για την ανάπτυξη, την ανεργία και τις δημοσιονομικές περικοπές, ενώ είχε εγκαταλείψει την απαίτηση για αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους. Οι μεταρρυθμίσεις που εφαρμόστηκαν το 2012 και η στάση που τηρεί εσχάτως στο ελληνικό θέμα έχουν συμβάλει στην αποκατάσταση του κύρους του. Το ελληνικό χρέος έχει κολλήσει στο 180% του ΑΕΠ και, παρότι έχει πολύ χαμηλό κόστος εξυπηρέτησης, το μέγεθος του αποθαρρύνει επενδύσεις που είναι ζωτικής σημασίας για την ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας. To χρέος προς άλλες κυβερνήσεις είναι όμως τοξικό και από πολιτικής απόψεως. Σύμφωνα με ανάλυση τόσο του ΔΝΤ όσο και ανεξάρτητων πηγών, το ελληνικό χρέος παραμένει μη βιώσιμο ακόμη και μετά το νέο μείγμα μεταρρυθμίσεων και ελάφρυνσης του χρέους που ανακοινώθηκε στις 15 Ιουνίου, εκτός και αν επιτευχθεί ένα δίχως προηγούμενο και εξαιρετικά απίθανο πρωτογενές πλεόνασμα και ισχυρή ανάπτυξη για πολλά χρόνια.

Το ΔΝΤ πρέπει να διατηρήσει τη δύσκολα κερδισμένη ανεξαρτησία του και να κάνει τη δουλειά του στην Ευρώπη. Δεν μπορεί να το πετύχει δίχως την υποστήριξη του μεγαλύτερου μετόχου του, δηλαδή των ΗΠΑ, παρόλο που έχει δεχθεί επικρίσεις από το αμερικανικό Κογκρέσο. Τα αμερικανικά συμφέροντα δεν θα εξυπηρετηθούν αν εγκαταλείψει το ΔΝΤ την Ευρώπη και αν απορρίψει τη συγχρηματοδότηση προγραμμάτων στην Ευρώπη. Η αποχώρηση θα έπληττε την Ευρώπη και θα μετέτρεπε το ΔΝΤ σε κλαμπ πλουσίων χωρών που υπαγορεύουν πολιτική σε φτωχές χώρες. Θα ήταν ιδιαίτερα ατυχής απόφαση ιδίως τώρα που το ελληνικό χρέος μοιάζει τόσο πολύ με αυτό μιας φτωχής υπερχρεωμένης χώρας, δηλαδή είναι υπερβολικά υψηλό, εξαρτάται από παραχωρήσεις και είναι χρέος προς ξένες κυβερνήσεις. Το κίνητρο για αποπληρωμή του ελληνικού χρέους θα εξασθενούσε ύστερα από ενδεχόμενη αποχώρηση του ΔΝΤ. Χωρίς το Ταμείο η ευρωπαϊκή πλευρά θα ανέβαλλε συνεχώς τη λύση, το ελληνικό χρέος θα αυξανόταν και οι πολιτικές αντιπαραθέσεις θα δηλητηρίαζαν εκ των έσω το ευρωπαϊκό εγχείρημα. Οι πιθανότητες για έξοδο της Ελλάδας ή της Ιταλίας ή της Γαλλίας από την Ευρωζώνη θα αυξάνονταν, όπως και ο κίνδυνος οικονομικής και πολιτικής αστάθειας.

* Η Anna Gelpern είναι καθηγήτρια Νομικής στο Georgetown University. Το άρθρο δημοσιεύθηκε πρώτη φορά στο Peterson Institute for International Economics.

Πηγή: kathimerini.gr

[fbcomments]